Η ευχαρίστηση της ζωής μας.

Οι ψυχικά ώριμοι και ψαγμένοι άνθρωποι κατανοούν την ανθρώπινη φύση και κατάσταση.

Καταλαβαίνουν το ρόλο που παίζει ο εγκέφαλός μας και τη δύναμη που έχει η ίδια η δική μας αντίληψη των πραγμάτων πάνω στο σώμα και το νου μας, και από βιολογικής και από ψυχολογικής πλευράς.

Κατανοούν ότι τα συναισθήματα είναι αντιδράσεις· αντιδράσεις όχι απέναντι στα γεγονότα αυτά καθαυτά, αλλά αντιδράσεις στη δική μας αντίληψη των γεγονότων. 

Με άλλα λόγια, οι αντιδράσεις μας δεν αντανακλούν την πραγματικότητα· αντανακλούν την ερμηνεία που εμείς οι ίδιοι δίνουμε στην πραγματικότητα (φυσική, κοινωνική ή όποια άλλη).

Αν κάποιος το κατανοήσει αυτό βαθιά, θα είναι σε θέση να διαχειριστεί πολύ καλύτερα τα συναισθήματά του και, αλλάζοντας τη στάση του, να αλλάξει την κατάστασή του και, σε τελική ανάλυση, την ευχαρίστηση που παίρνει από τη ζωή του.

 «Εσύ είσαι κομμάτι του θεού (απόσπασμα)· έχεις στον εαυτό σου ένα μέρος του. 

Γιατί λοιπόν αγνοείς τη συγγένεια; 

Δεν γνωρίζεις από πού προέρχεσαι; 

Δεν θέλεις να θυμάσαι όταν τρως ποιος είσαι και ποιον τρέφεις; 

Όταν συνουσιάζεσαι, ποιος είσαι; 

Όταν συναναστρέφεσαι, όταν γυμνάζεσαι, όταν συζητάς, δεν γνωρίζεις ότι τρέφεις τον θεό, ότι γυμνάζεις τον θεό; 

Ταλαίπωρε, περιφέρεις τον θεό και δεν το γνωρίζεις. 

Νομίζεις ότι μιλάω για κάποιον θεό από ασήμι ή χρυσό που βρίσκεται έξω από εσένα; 

Φέρεις τον θεό μέσα σου και δεν κατανοείς ότι τον μολύνεις με ακάθαρτες σκέψεις και ρυπαρές πράξεις;»

Επίκτητος, Διατριβαί 2.8